گاهی اوقات ما ازطریق کلماتمون چنان اسیبی به دیگران میرسونیم که جبران پذیرنیست .گاهی خیلی راحت باطعنه وکنایه باکسی حرف میزنیم وبرامون اصلا مهم نیست که طرف مقابل یک قلب توسینه داره که ممکنه باکلمات ما بشکنه.گاهی اوقات ماحواسمون نیست رازکسی روفاش میکنیم تاخودمون روبرترجلوه بدیم.ازتحقیرکردن ادمها لذت میبریم ازروی ادمها رد میشیم تابرتری خودمون رواثبات کنیم.حواسمون نیست که داریم چیکارمیکنیم بدون اینکه فکرکنیم حرف میزنیم از روی خشم اقدام میکنیم.دل ادمها روپودرمیکنیم ممکنه اونا هیچی بهمون نگن امادتو تنهایی خودشون صدای خوردشدن دلشون رومیشنوند.ماخیلی راحت قضاوت میکنیم حکم صادرمیکنیم.مسخره میکنیم بدون اینکه شناخت کافی ازکسی داشته باشیم.مواظب کلماتمون باشیم چون اگه قلب کسی روبشکنیم جبرانش سخت میشه.وممکنه هیچوقت نتونیم جبران کنیم.گاهی اوقات به دیگران اجازه بدیم خودشون باشن وما هم خودمون باشیم بی هیچ نقابی