ﯾﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﯿﺴﺎﻥ ﺁﺑﯽ ﻣﯿﺬﺍﺭﯾﻢ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻭﻥ ﻓﮏ ﻣﯿﮑﻨﻪ بهش ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﺭﺩ ﺷﻪ، ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺯﺵ ﻧﺎ اﻣﯿﺪﯾﻢ. ﻣﯿﮕﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﯿﻨﻪ ﺑﺬﺍﺭ ﺑﺮﻩ.

ﯾﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﻣﺚ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ادم خودخواه ﻣﯿﺬﺍﺭﯾﻢ. ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻭﻥ ﻓﮏ ﻣﯿﮑﻨﻪ بهش ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﯿﻢ ﮐﻪ ﺟﻠﻮﺵ ﺧﻢ ﻭ ﺭﺍﺳﺖ ﺷﺪﯾﻢ، ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺍﺯ بی منطقیش ﻣﯿﺘﺮﺳﯿﻢ.

ولی ﯾﻪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺧﻮﺩ ﻃﺮﻓﻪ. ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺶ ﺩﺍﺭﯾﻢ، ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﻣﻮﻥ ﻣﻬﻤﻪ، ﺑﺨﺎﻃﺮ ﺍﯾﻨﻪ ﮐﻪ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﯾﻢ ﺧﻮﺍﺭ ﺑﺸﻪ ﯾﺎ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﯾﻢ ﯾﻪ ﻟﺤﻈﻪ ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﺑﺎﺷﻪ، ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺟﻮﺭ ﺍﺣﺘﺮﺍﻣﺎ ﺑﮕﺮﺩﯾم.