مدتی‌ بود دچار بی‌ هویتی و پوچی شده بودم.
 از همه چیز و همه کس بدم میامد ،
 امید به آینده هم نداشتم
. پیش هر روانشناسی‌ هم رفتم جواب نگرفتم.
به توصیه یکی‌ از دوستان نامه‌ای به یکی‌ از علما نوشتم و مشکلم را گفتم.
 جواب خیلی‌ خلاصه‌ای داده بود، نوشته بود

فقط ترکیه

. من هم بارام را بستم چند هفته‌ای رفتم آنتالیا و استانبول برگشتم خیلی‌ حالم خوب شده بود
 نامه رو که دوباره خوندم دیدم نقطه
تزکیه
کمرنگ بوده ندیدم. خدا پدرش رو بیامرزه!