یه استادی داشتیم میگفت:
صبحها که دکمه های لباسم را می بندم به این فکر میکنم که چه کسی آنها را باز خواهد کرد؟ خودم یا مرده شور؟
دنیا همین قدر غیر قابل پیش بینی و پست است...

پس شاکر باش و خاشع ...