توی مبل فرو رفته بودم و یکی از مجلات مدی که زنم همیشه میخرید رو نگاه میکردم
چه مانکن هایی،
چقدر زیبا و شکیل و تمنا برانگیز!

زنم داشت با گلدان شمعدانی
که همیشه گوشه ی اتاق است
ور میرفت
شاخه های اضافی را میگرفت
و برگهای اضافه را جدا میکرد
از دیدن اندام گرد و قلمبه اش
لبخندی گوشه ی لبم پیدا شد؛
از مقایسه او
با دخترهای توی مجله
خنده ام گرفته بود
زنم آنچنان سریع برگشت
و نگاهم کرد
که فرصت نکردم لبخندم را
جمع و جور کنم
گلدان شمعدانی را برداشت
روبرویم ایستاد گفت:
"نگاه کن!
این گلها هیچ شکل
رزهای تازه ای نیستند
که دیروز خریده ام
من عاشق عطر و بوی رز هستم؛
جوان، نورسته،خوشبو و با طراوت...
گلهای شمعدانی
هرگز به زیبایی و شادابی
آنها نیستند
اما،
می دانی تفاوتشان چیست؟!

در ریشه هایی که توی خاکند
رز ها ریشه ندارند دو روزی به اتاق
صفا میدهند و بعد پژمرده میشوند
ولی این شمعدانی ها
ریشه در خاک دارند
سعی میکنند همیشه
صفا بخش اتاقمان باشند."
چرخی زد و روی یک صندلی راحتی نشست
کنارش رفتم و گونه اش را بوسیدم
این لذت بخش ترین بوسه ای بود که
به گونه یک گل شمعدانی زدم