چند جمله

گذشته ات را ببخش. .چرا که ان نیز همچون کفشهای کودکی ات کوچک شده واجازه برداشتن گامهای بلند را به تو نمیدهد
روزگار ایینه را محتاج خاکستر کند
نقش کردم رخ زیبای تو در خانه دل خانه ویران شدو ان نقش به دیوار بماند