غیرت

اواسط دهه چهل در عراق ، مهندسین ایرانی شاغل در سد بزرگ فرات ، توسط تعدادی راهزن غارت و کشته شدند. خبر به بهرام آریانا که فرمانده ارتش بود رسید. شادروان آریانا تلگرافی با این مضمون خطاب به شاه که در موریس مشغول اسکی بود مخابره کرد:
با اجازه فردا شب پس از صرف شام در اهواز ، ناهار را در بغداد خواهم خورد.
سفارتمان در مزار شریف توسط سگ سلفیان طالبان تصرف و دیپلماتهایمان کشته شدند.
مرزبانان کشورمان در مرز با پاکستان به گروگان گرفته و گروعبانی کشته شد.
در دوبی فلان مقام اداری کشور اسکن اثر انگشت شد.
در بیروت دیپلماتهایمان را به گروگان گرفتند.
در اربیل دیپلماتهایمان دزدیده شدند
دختران سرزمینم توسط برادران قاچاقچی به کشورهای حاشیه خلیج پارس قاچاق میشوند.
زوار ایرانی در دهه شصت شمسی در عربستان و در ماه حرام به خاک و خون کشیده شدند.
و و و
حال نیز به دو نوجوان در سرزمین وحی تعرض میشود.

سوال من اینست: غیرت از میان دولتمردانمان رخت بربسته یا نظامیانمان در تن پروری غرق شده اند؟؟؟